Astrid Dijkstra

Lieve met mooie glimlach Astrid, deze bescheiden en lieve warme lach zal ik zeker nog terug zien in Sanne en Megan. Helaas is het vooral voor hen een herinnering geworden. Kwam in de week voor jouw overlijden Megan, Sanne en Nabi tegen in de polder. Dacht nog wat fijn en mooi dat Nabi er nu bij is gekomen.
Sander, Megan en Sanne heel veel sterkte met het dragen van het niet te bevatten verlies. Iedereen sterkte. Liefs, Yvette 

Lieve familie,

Wat was het een schok toen wij het nieuws vernamen van het plotselinge overlijden van mijn lieve nicht Astrid. Wij waren sprakeloos... In deze moeilijke tijd willen wij jullie laten weten dat wij enorm meeleven met jullie verdriet. Het verlies van Astrid laat een grote leegte achter in ons leven. Zoals ik Astrid kende, was ze lief, down to earth, bescheiden en had ze een groot hart voor iedereen om haar heen.

Het is moeilijk om de juiste woorden te vinden in momenten van verdriet, maar wij hopen dat jullie de kracht en steun vinden die nodig zijn om dit verlies te dragen.
De herinneringen aan Astrid zullen altijd een troostende bron van liefde en kracht zijn. De fijne jeugdherinneringen die we samen hebben gedeeld, zal ik altijd koesteren.

Wij denken aan jullie en beseffen dat het rouwen pas is begonnen. Verdriet komt met golven, ze komen en ze gaan. Laat ze er vooral zijn, dat helpt bij het verwerken ervan.

Wij hopen dat de tijd jullie zal helpen om het verlies te dragen en dat jullie rust en troost mogen vinden in de fijne, mooie en onuitwisbare herinneringen aan Astrid.

Heel veel liefs van Annette en Stefan 

Toen ik het bericht hoorde dat Astrid niet meer leefde wilde ik haar steeds appen. Zo raar dat dat ineens niet meer kan. Ik wilde graag weten hoe het gaat met Sanne, Megan, Björn en Sander. Het is niet te bevatten hoe zij zich nu moeten voelen. Ik kon ook alleen maar denken aan ons leuke weekend op de Kempervennen. Toen onze meiden geslaagd waren wilde ze graag met de moeders op vakantie. Astrid vroeg of ik het erg zou vinden wanneer Megan en Björn ook mee zouden gaan. Natuurlijk niet! Gezellig vonden Fleur en ik. Zij zaten dan wel in een eigen huisje. Leuk toch! Fleur en ik kwamen als eerste aan. Wij zaten te wachten tot iedereen zou komen. Daar waren ze! Nabi was natuurlijk ook mee. De auto werd uitgeladen en Astrid was volgens mij binnen 5 minuten haar autosleutels al kwijt. Gelukkig vond Sanne deze al snel weer terug. Astrid vroeg aan mij of ik weleens voetbal keek. Want er was ’s avonds een wedstrijd, Nederland tegen? Nou, dat hoefde van mij niet zo. Ik kijk namelijk nooit naar voetbal. Ook niet als Nederland speelt. Toen Astrid aangaf dat Björn graag samen met ons de wedstrijd wilde kijken zei ik dat we dat dan natuurlijk zouden doen! Maar als ik een dan een wedstrijd kijk dan ga ik er ook voor! Met commentaar en al! Haha! We hadden allemaal lekkere hapjes en we hebben een ontzettend leuke wedstrijd gekeken! Volgens mij had Nederland wel verloren maar zelfs dat maakte ons niet uit! Het was gewoon een hele gezellige avond. We begonnen het weekend met regen maar de zaterdag en zondag hadden we een lekker zonnetje. Astrid en ik zaten heerlijk buiten in de tuin, de kinderen naar het zwembad en we hadden allebei het plan om te gaan lezen. Dat is natuurlijk helemaal niet gelukt! We hebben alleen maar zitten kletsen! Toen hoorde ik ook dat jullie normaal gesproken met de ouders van Astrid op vakantie gingen naar Kempervennen. Helaas lukte dat nu niet meer wegens de gezondheid van de moeder van Astrid. Hoe bijzonder was het dan dat wij er deze vakantie bij mochten zijn! Elke keer vroegen we aan elkaar: “wil je een bakkie”? Vervolgens liepen we dan samen naar de keuken om koffie te gaan zetten! Dat heb je met twee zorgzame moeders, die geven niet zo makkelijk de zorg uit handen!! Astrid wilde ook steeds met Nabi naar buiten. Dan deed ze de riem om en waren we nog steeds aan het kletsen. Nabi viel dan inmiddels weer in slaap. En zo zat Astrid daar met een slapende Nabi aan de riem. Wat een ontzettend leuk weekend hebben we met z’n allen gehad. Ik denk daar nog vaak met plezier aan terug. Want wat was Astrid een lieve en zorgzame vrouw. Wanneer iedereen het naar het zin had dan had zij het ook naar haar zin. Ik had altijd gedacht dat we na de vakantie en als de meiden weer naar school zouden zijn dat we dan nog een keer af zouden spreken. Samen of met onze meiden erbij. Lekker uit eten of een terrasje pakken. Ik weet zeker dat we een hele leuke tijd zouden hebben. Helaas zal dit er nooit meer van komen. Zo jammer dat ik Astrid niet beter heb leren kennen. Maar voor een hele korte tijd was ze mijn vriendin. Ik wens iedereen die van haar hield ontzettend veel sterkte de komende tijd.

Liefs Pauline 

Beste Sander, Megan, Sanne en familie,

Veel sterkte met het verlies van Astrid. Het is onwerkelijk. Astrid is een fantastische vrouw, weet wat ze wil en waar ze voor staat. Haar gezin en familie stonden altijd op nummer 1. In geuren en kleuren hebben we meegeleefd met het slagen van Sanne, jullie fantastische reis naar Canada en er lag nog zoveel moois in het verschiet. Ze vertelde mij hoe gelukkig ze werd van het zien van Sander met de kinderen.

Ik heb de afgelopen 1,5 jaar leiding aan haar mogen geven op Schiphol. Ik had het niet beter kunnen treffen dan met Astrid in het team. Ook daar stond ze altijd voor iedereen klaar, een enorme drive en energie om het goede te doen. Altijd bescheiden. Ze vloog van hot naar her en voelde zich daar prettig bij. Ik zal haar enorm missen.


Uitgezwaaid

We zwaaien mensen uit
Ons leven
Zonder het vooraf te weten

‘was gezellig’
‘zie je gauw’
‘welterusten’
‘ik van jou’

En wat voelde als een komma
Bleek uiteindelijk een punt

We zwaaien uit
Zonder te weten
Omdat je soms
Niet kunt weten 

Lieve Astrid,

Weet je nog dat we bijna 30 jaar geleden samen met Sander naar discotheek de IT gingen en daar de hele avond hebben gedanst. Het was ook gelijk de laatste keer dat jullie meegingen want het was niet helemaal jullie ding. Maar lekker uiteten gaan, Efteling, Disney, Center Parcs, musicals, dierentuinen, films kijken, noem het maar op, alles wat we met de kids konden doen vond je geweldig. Zelfs toen jullie nog geen kinderen hadden namen jullie Jasper en mij mee naar Warner Bros Movie World.
De eerste keer Disney met elkaar was in 2017. De tweede keer was in 2021 en toen had Sander een busje gehuurd zodat wij gezellig met elkaar konden reizen en de hele weg naar Parijs Disney liedjes konden zingen. Jij kocht, net als ik, ook alle Disney winkels leeg voor Megan, Sanne en Saar, heerlijk!! Misschien vonden wij de knuffels en de kerstballen nog wel leuker dan de kids. Tussendoor gingen we uiteraard ook nog elk jaar eind december naar de Efteling met de hele familie, lekker met glühwein rond een vuurkorf zitten en genieten van de sfeer. Onze laatste Disney trip was een paar maanden geleden tijdens oud en nieuw en alles was in kerstsfeer versiert. Het was echt een magisch weekend en een geweldig begin van het jaar! zaterdag zijn we nog voor onze verjaardagen wezen eten met elkaar. Ik zat naast jou en kletste over Canada en ook over de volgende trips die je wel wilde gaan maken met ons, Japan of China wellicht. Het maakte jou niet echt uit waar we heen zouden gaan, als je maar met familie was en je de kinderen zag genieten. De dag na ons etentje kregen we het vreselijke telefoontje van Sander. Alles is nu anders en voelt ontzettend leeg. Ik kan het nog steeds niet geloven dat jij er niet meer bent.

Lieve schoonzus, Saar en ik missen je maar alle mooie herinneringen zitten in ons hart.
Lieve Sander, Megan, Sanne, familie Dijkstra, familie Van Arkel en vrienden, ik wens jullie allemaal heel veel liefs en sterkte toe.

Heel veel liefs en knuffels van Marieke en Saar 

Beste Sander en familie,

We hebben geen woorden voor dit immense verlies.

Laat de mooie herinneringen de leegte in jullie hart vullen.

Heel veel sterkte gewenst voor jou en je gezin.
Onze gedachten zijn bij jullie..

Liefs,
Michael, Sindy & Ches Langhout 

Lieve Astrid,

Al zolang in ons gezin. We hebben zoveel mooie maar ook verdrietige tijden meegemaakt. En nu jij er niet meer bent, zal niets meer hetzelfde zijn.

Voor jou was je gezin, Sander, Megan en Sanne heel belangrijk. En wat zullen zij je missen. Wij gaan je allemaal zo ongelofelijk missen.

Liefs Huib en Ria 

Lieve Astrid,

Waar moet ik beginnen... geen idee en toch ga ik het proberen.
Het verdriet om jouw heengaan is onbeschrijflijk groot en zo intens. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Vrijdag 30 augustus, op jouw verjaardag, heb ik je nog gezien en gesproken. Je zat samen met Megan gezellig op een terrasje. Een paar dagen later kwam het vreselijke bericht. Ik werd gebeld. Op de een of andere manier had ik direct in de gaten dat er iets aan de hand was. En toen stond alles stil... hoe nu verder zonder jou.
We kennen elkaar al zo lang, vanaf de lagere school. Een onvoorwaardelijke vriendschap. Zoveel mooie herinneringen.
Ik wil je bedanken voor alles wat je voor mij hebt betekend. Ik ga je ontzettend missen en nog heel veel aan je denken. Je zit voor altijd in mijn hart!


Lieve Sander, Megan en Sanne

Woorden schieten tekort.
Ik voel zo met jullie mee en zou willen dat de tijd kon worden terug gedraaid.
De uitvaart was mooi en bijzonder. Ik heb vol bewondering geluisterd naar jullie prachtige woorden voor Astrid. Ik wens jullie heel veel kracht toe om het verlies van Astrid te dragen, ook namens Peter, Jarno en Linda. We zullen haar niet vergeten.

Liefs Simone 

Lieve Sander, Megan en Sanne,
Lieve familie Dijkstra,
Lieve familie Van Arkel,

Lieve Astrid,

Waar te beginnen, wat te schrijven….we hebben zoveel samen meegemaakt en gedaan. In mijn gedachte hebben we voornamelijk alles met kids ondernomen maar dat klopt helemaal niet; tijdens de “pre-baby” periode hadden we ook nauw contact.

30 jaar geleden startten we allebei met de post-hbo studie bestuurskunde aan de Universiteit van Leiden. In de eerste week gaf een professor opdracht om duo’s te maken. Ik draaide me naar jou om (had je namelijk al gezien) en zei: ”jij komt toch uit Alphen?”. “Hè”, zei je, “hoe weet jij dat nou?” “Ik herken je van de bioscoop” (waar je in de weekenden werkte). Vanaf dat moment maakten we bijna alle opdrachten samen en reisden we samen naar Leiden en Rotterdam. Het grappige aan jou vond ik dat je heel zelfverzekerd kon zijn als het ging over het leerwerk maar heel onzeker als er je iets persoonlijks aanging. Ik heb vanaf het eerste moment meegemaakt dat je Sander leerde kennen en na verloop van tijd ging samenwonen. Op dezelfde dag zijn we afgestudeerd en gestart met het ‘grote-mensen-leven’, we gingen allebei aan het werk. Meer te besteden dus vaak samen uit eten en gezamenlijk op vakantie, kortom het was één groot feest.

Met slechts 7,5 maanden verschil werden we allebei moeder. Daarvoor waren we allebei getrouwd dus de gesprekken over de bruiloftsdag maakten plaats voor flesjes, luiers en babyslaapjes. Als ik aan deze tijd terugdenk, vind ik het wel heel bijzonder dat jij Nikki hebt vastgehouden toen ze maar een paar uur oud was en hetzelfde geldt voor mij bij Megan. Direct stonden we bij elkaar op de stoep. Ook de vakanties die we in die jaren hadden waren geweldig. Maar wat sleepten we allemaal mee?! In jouw magische tas was alles te vinden: snoep, kleurpotloden, stickers, pleisters, je kan het niet bedenken of jij had het bij je.

Vlak voordat de kids moesten starten met school besloten we beiden te verhuizen naar Burggooi. Allebei een huis bouwen. Wat hebben we veel overlegd. ”Hoe zit dit bij jullie, hoe is dat bij jullie gegaan, etc., etc.” En, zeker niet onbelangrijk: naar welke school gaan onze kleuters. Ze gingen naar dezelfde school maar door het leeftijdsverschil zaten ze wel in verschillende klassen. Dat maakte niet uit. We kwamen elkaar nu ook nog regelmatig op het schoolplein tegen. Jij was dit keer de eerste die een tweede dochter kreeg. Ik volgde jou op 6 maanden afstand. Allebei een kleuter, allebei een baby….wat een geweldige tijd was dat. Eén van ons favoriete uitjes was 2 dagen naar Moviepark Germany met een overnachting in een nabijgelegen hotel. Ik heb nog zo veel filmpjes uit die tijd (de jongste aan de dinertafel met spenen in hun mond of gierend van het lachen in de SpongeBob Splash).

De kids werden groter; we zagen elkaar op het schoolplein, op de tennisbaan, met Pasen, Oud en Nieuw en verjaardagen. Maar we liepen op zondag ook vaak bij elkaar naar binnen voor (alleen) een bakkie; na een paar uur zaten we dan nog steeds bij elkaar en dan zeiden we: “wat heb jij nog in je koelkast?” En dan maakten wij (of Sander) er een leuk gerecht van.

Naast dat we veel met de meiden ondernamen, gingen we ook samen of met de mannen op stap. Hoe grappig dat we bij Rudolph van Veen’s theatertour op de eerste rij zaten en toen een heel bord met eten van hem kregen (en de rest van Castellum jaloers toekeek). Of al die keren dat we naar Veldhuis en Kemper zijn geweest. De eerste keer was in 2003; jij was helaas vlak daarvoor van de trap gevallen en omdat je in verwachting was van Megan, moest je rust houden. Maar omdat wij zo enthousiast terugkwamen, besloten we de volgende show met z’n 4-en te gaan, en die show daarna, daarna en daarna. We hebben volgens mij alle shows van hen gezien. Op 16 mei van dit jaar appte je mij dat Veldhuis en Kemper in 2025 naar Alphen zouden komen en of jij dit keer de kaartjes zou bestellen…………
Bizar hoe het hele leven in één moment op z’n kop kan staan. Ik kan er niet bij, ik kan het niet bevatten. Ik zal er voor Megan en Sanne zijn, zoals we elkaar tig jaar geleden hebben beloofd maar we zullen je allemaal ontzettend missen. Xx Marianne 

Lieve Sander, Megan, Sanne en familie,

Het is ongelofelijk en oneerlijk wat er is gebeurd. Ik, en wij allemaal, leven intens met jullie mee! Hoewel we elkaar de laatste jaren minder zagen, is onze band altijd goed en fijn gebleven. Jullie zijn prachtige, warme en liefdevolle mensen.

We hebben zulke mooie herinneringen samen gemaakt met onze drie gezinnen. De gezellige brunches bij elkaar thuis, met een tafel vol zelfgemaakte hapjes en taartjes. Aan het eind zaten we altijd heerlijk vol, en dan zei Marianne toch nog: “Neem nog een stukje.” Natuurlijk gingen we dan overstag, want het was te lekker!

En hoe leuk waren die Sinterklaas vieringen met onze kleine kinderen bij jullie. Eerst gezellig samen eten aan de eettafel, en daarna de cadeautjes uitpakken. De blije gezichtjes van onze kinderen, en Astrid die altijd zorgde voor iedereen, met haar warme lach. Ook de verjaardagen van onze kinderen hebben we vaak met elkaar gevierd, met vrienden en familie, waar we altijd zo warm werden verwelkomd.

Wij waren een vriendinnenclubje: Marianne, Astrid en ik (Yvonne). Onze dochters Nikki, Megan en Mace speelden samen in kinderparadijzen en ballenbakken. Wij de moeders ook in de ballenbak en konden niet meer overeind komen, maar wat hebben we gelachen! Later kwamen Jenny, Sanne en Sophie erbij, en grappig genoeg waren het allemaal meisjes.

Een van mijn fijnste herinneringen is onze vakantie naar Menorca met de drie gezinnen. Toen hadden we nog allemaal één kindje (Nikki, Megan en Mace), en wat een plezier hadden we daar! Dansende peuters op het podium, en wij als ouders deden natuurlijk mee!

Ik koester die liefdevolle herinneringen aan Astrid en ben dankbaar dat ik ze heb. De foto’s van toen heb ik deze week uit mijn albums teruggekeken, brengen een glimlach op mijn gezicht.

Ik wens jullie ontzettend veel kracht en sterkte om dit grote verlies te dragen. Mogen alle mooie herinneringen blijven voortleven.

Veel liefs, Yvonne_Eric Rijkelijkhuizen
Mace en Sophie. 

Lieve Astrid,
 
Hoe gezellig was het 31 augustus bij Is Morus om Marieke en jouw verjaardag te vieren! Wat hebben we weer gelachen, heerlijk gegeten en als toetje nam jij nog een koffie met slagroom en een Baileys met ijs. De volgende ochtend appte we nog in de familie app hoe gezellig het was. Daarna werd het stil, en zal het nooit meer worden zoals het was…
 
Al 29 jaar ben jij onze lieve schoonzus, en door de foto’s die we onlangs hebben bekeken, blijkt maar weer wat we ook allemaal met elkaar als familie hebben mee gemaakt en gedeeld.
 
Uiteraard zullen we er voor Sander, maar ook zeker voor jullie lieve kids Megan en Sanne zijn, waar we in korte tijd een nog meer bijzondere band mee gekregen hebben. 
 
We gaan je missen…
 
Hele dikke knuffel, Jasper, Melissa, Philou en Morris 

Beste familie Dijkstra en van Arkel.
Ik kreeg dit verschrikkelijke nieuws te horen over de grote zus van mijn vroegere basisschool vriendinnetje Bianca van mijn moeder. Ik kon het echt niet geloven, wat een gemis. Ik wil jullie heel veel kracht en sterkte toewensen in deze moeilijke tijd. Liefs Rianne 

Lieve Astrid,

Dank je voor de hand die je toestak,
Dank je voor de zorg die je bood,
Dank je voor de woorden die je sprak,
Dank je voor de glimlach die altijd te zien was,
Dank je voor alles wat je gaf,
Het was groots!

Je wordt gemist.

Voor je gezin Sander, Megan en Sanne, voor je familie en vrienden en vriendinnen, heel veel sterkte
❤

Liefs Moniek 

Lieve Astrid

Wat een ongelofelijk bericht ontvingen we vorige week.
Astrid, onze eerste kennismaking was ruim 40 jaar geleden op verjaardagen bij jullie achterburen. Samen met Bianca speelden we pingpong in de garage, hadden de grootste lol.
Kort daarna kwamen we bij elkaar in de klas , 2 VWO op het Chr. Lyceum, en hebben daar 5 jaar bij elkaar in de klas gezeten. Een vrolijke meid, zoals iedereen je herinnert.
Regelmatig kwam ik ook bij je thuis voor o.a. verjaardagspartijtjes , zo leerde ik ook je lieve ouders en Bianca kennen.
Na het VWO kwamen we elkaar weer tegen bij ons weekendbaantje in de bioscoop, altijd gezellig en veel gelachen. Daar ontmoette ik ook Sander, die je altijd trouw kwam ophalen aan het einde van je werk.
Vervolgens heb ik je een tijdje niet gezien maar via je vader, die ik af en toe op mijn werk zag, bleef ik toch op de hoogte.
Ik kwam je weer tegen toen ik in 2009 weer in Alphen kwam wonen, onze kinderen zaten op dezelfde lagere school. Megan zat op het Scala ook weer bij Finn in de klas.
Sinds die tijd kwamen we elkaar regelmatig tegen, jij met de hond , ik op de fiets, zo hielden we elkaar “ op de hoogte” over onze families en ons werk.
Het is onwerkelijk dat ik je niet meer zal tegenkomen met je hondje.
Astrid ik zal je herinneren , zoals iedereen al zei op je prachtige, emotionele afscheid, als een vrolijke lieve nooit chagrijnige meid.
Ik wens Sander, Megan, Sanne, Piet, Els, Bianca en familie alle sterkte met dit enorme verlies.
Liefs,
Raymond 

Lieve Astrid,
Wat hebben we veel leuke dingen met elkaar gedaan de afgelopen jaren. We hebben elkaar leren kennen doordat onze meiden samen op het kinderdagverblijf zaten, waar ze al snel vriendinnetjes werden. Dat zette zich voort in een hechte vriendschap op de basisschool. Hierdoor leerde wij elkaar ook steeds beter kennen. Gezellige koffietjes drinken, samen lunchen, wijntjes drinken, meerdere keren naar de Efteling met al onze meiden tijdens de jaarmarkt en in Corona tijd zelfs een weekje naar Center Parcs met elkaar en niet te vergeten alle vrijdagmiddagen bij TEAN op het terras zitten kijken naar onze meiden die tennistraining hadden. Het was altijd gezellig. Wat was jij een lieve, gezellige en meelevende vriendin, die altijd opgewekt was. Ik ga je missen, maar zal altijd aan je blijven denken en onze herinneringen koesteren.


Sander, Megan en Sanne, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Liefs Barbara 

Lieve Sander, Megan, Sanne en familie,

Nog steeds geen woorden die jullie genoeg kunnen troosten bij het verlies van jullie Astrid. Wat was het een schok. Ondanks het grote verdriet kwamen er zaterdag een hoop mooie herinneringen voorbij en wat was Astrid toch geliefd bij zoveel mensen. Wat zal ze trots op jullie zijn geweest hoe jullie daar stonden en hoe jullie over haar vertelden. Je voelde gewoon dat ze in elk van jullie voortleeft en ze zal jullie altijd blijven verbinden, koester dat. Heel veel sterkte jullie allemaal. De hemel is een vlinderster rijker. Liefs Flip en Magali 

Lieve Astrid,

We hebben elkaar leren kennen via onze kinderen en wat hebben wij een leuke tijd gehad met elkaar. Naar Disney en Wielingen samen met onze gezinnen en de tennispartijen met Bianca en je ouders. Altijd daarna nog een uur lang kletsen in de auto voor de deur. Wat was jij een lieve, gezellige en altijd meelevende vriendin. Wat zal ik onze kletspraatjes missen. Ik zal altijd aan je blijven denken en zullen er voor Sander, Megan en Sanne zijn. Liefs Joyce 

Lieve familie Dijkstra en Van Arkel, wat een vreselijk bericht ontvingen we. We wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe om dit verlies te dragen. Liefs 

Lieve Sander, Megan, Sanne & Björn,

Wat hebben jullie mooi gesproken en er een prachtige herdenking van gemaakt. Heel erg krachtig en vooral enorm liefdevol. Er zullen enorm veel mooie vlinders langs vliegen.

Ik ben er voor jullie en wens jullie heel veel kracht toe.

Liefs Joost Koets 

Lieve Sander, Megan en Sanne,

Ik herinner Astrid als een onwijs lieve vrouw met een hart van goud en altijd een vriendelijk woord. In de winkel, op de markt of in de straat, altijd tijd voor een gezellig praatje, vaak over ons raakvlak, Schiphol. Vol enthousiasme vroeg ze dan hoe het ging op werk en wat er speelde in de operatie.

Sander, Megan en Sanne, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.